woensdag 27 februari 2013

Het beddensprei

Zondag, bij het uitruimen van de kast, kwam ik een sprei tegen. Dat is gemaakt door mijn overgrootmoeder, de moeder van mijn oma Aad. Ik heb haar nooit gekend, ze is in 1945 overleden. Maar heb wel verhalen over haar gehoord. Ik weet zo dat zij verschillende beddenspreien heeft gebreid van katoen.
En zondag kwam ik er een tegen. Ik was vergeten dat ik hem daar had opgeborgen, de sprei verdient een betere plek. Want hij is vreselijk mooi, gebreid van dunne katoen.
Ik had hem op de kist gelegd en wie lag daar vanmorgen heerlijk op te slapen.... Buster!



Eigenlijk dom van mij, want dit is zijn winterslaapplaats.
De afmeting is niet zo groot; 0.80x 1.50 m. Zou de sprei soms voor een kinderbed zijn bedoeld?






De sprei bestaat uit 11 banen die aan elkaar zijn gezet. Dan heb ik nog een sprei, deze is met dikkere katoen gebreid. 





Bij ons thuis werden deze spreien als matrasbeschermer gebruikt. Een is er dus bewaard gebleven.
Vlak na de oorlog zijn er spreien uitgehaald. Daar maakte mijn grootmoeder dan voor mijn zusje en mij ondergoed en sokken van. Ik weet dat nog goed, witte katoenen sokken met zo'n fraai muizentandje aan het boord. Van een baan werden ook slabben gemaakt. Want zo vlak na de oorlog was gebrek aan alles. Maar ik had mooie slabben, met beestjes er op geborduurd en een fraai randje er langs. Niets wees meer op een beddensprei. 



Mijn slab en broek zijn gebreid van het katoen van een beddensprei.

dinsdag 26 februari 2013

Voorjaar?

Vandaag heeft de zon toch nog even geschenen. Komt het voorjaar er aan? Voor mij heeft de winter lang genoeg geduurd.
Maar als ik uit het raam kijk dan zie ik al sneeuwklokjes bloeien.


Binnen heb ik een paar hyacinten staan Dat ruikt zo lekker. 




Maar toen Bob vanavond binnen kwam met de eerste twee eieren van onze kippen, wist ik het zeker :
Het voorjaar komt er aan.



zondag 24 februari 2013

Zondag

Wat een verrassing, alweer sneeuw.  Bij het openen van de gordijnen, een besneeuwd landschap.



Dus gauw naar buiten om foto's te maken. Voordat het ongerepte verdwenen is. Op de weg lag de sneeuw nog, er was nog niet veel verkeer langs geweest. En de buurman liet net zijn hond in de sneeuwbui uit. 




Na wat foto's te hebben genomen gauw naar binnen, want het sneeuwde behoorlijk.

Maar wat te doen op zo'n zondag. Lekker binnen bij de warme kachel. Maar ik wil altijd graag iets doen.  Gisteren met het ruimen van de kast, kwam ik een koperen bakje tegen. Het kon wel een poetsbeurt gebruiken. Maar door de problemen met mijn arm kan ik niet zo goed poetsen. Dat harde poetsen geeft problemen.





Maar ik gebruik nu een oud middeltje, waardoor je niet zo hard hoeft te boenen. Je maakt van een half kopje azijn, een kleine eetlepel zout en bloem een papje. Het zout moet eerst goed opgelost zijn in de azijn, om krassen te voorkomen,  Hiermee smeer je het voorwerp in en laat het een paar minuten intrekken. Daarna heel goed afspoelen met water en tenslotte lichtjes poetsen met koperpoets. Ik gebruik het liefst brasso.




Na deze behandeling zag mijn bakje er weer glimmend uit. En zelfs zwarte watervlekken gaan er op deze manier weg.



zaterdag 23 februari 2013

Mijn zaterdag

Voor mij is de zaterdag een dag om te rommelen. Want met een stel klussers is het gewoon rommelig.
Als eerste vandaag maar eens een kast opgeruimd. Dus ik kwam allerlei leuke dingen tegen. Die ik misschien kan gebruiken voor op mijn blog. Het is zo'n kast van: stop het daar maar in.
Verder heb ik foto's gescand. Foto's van mijn grootmoeder. Want op die foto's van haar met kinderwagen, zie je een wagenvachtje. Dat lag er voor de sier op.
Ik vind oude foto's altijd erg mooi. En als je dan ook nog weet wie er op staan is dat helemaal fijn.


Oma Aad met haar zonen Frans en Rein in 1907







Het vachtje is bewaard gebleven en ligt op een stoel. Het is wel niet meer zo mooi, maar het is dan ook 108 jaar oud. Want toen werd mijn oom Frans geboren. Ook bij mijn vader heeft zij het gebruikt op de kinderwagen. Dat heeft hij mij verteld, vooral omdat hij het zo leuk vond dat het vachtje er nog was. Mijn vader is 100 jaar geleden geboren.


Zaterdag / Klusdag

Het is weer zaterdag: dus klusdag.
Bob en Timo zijn weer aan het klussen.



Ik heb voor de mannen groentesoep gekookt. Dat is met dit weer wel lekker, een warm kopje soep met balletjes. Dat wordt op prijs gesteld.




Ze werken fijn door. De scheidingswand is klaar, de lichtschakelaar zit er in. Nog even en de elektra werkt en hebben we licht op de boekenzolder. Ik heb nog steeds geen lamp kunnen vinden, die ik leuk vind. Dus ze hangen straks een fitting met "peertje" op. 

Tijdelijke verlichting



dinsdag 19 februari 2013

Hij is er weer

Na twee fraaie en zonnige dagen is het nu mistig en koud. Maar wat mijn dag toch weer goed maakt is de reiger. Bij het openen van de gordijnen zag ik hem weer staan, op de vertrouwde plek. Ook zag ik al een wilde eend. Het voorjaar is dan toch weer wat dichterbij aan het komen. Ik vind de winter maar helemaal niks.  Als er sneeuw valt of ligt dan vind ik het heus wel mooi om te zien. Maar die kou.....





Het voorjaar is voor mij een mooie tijd. Alles gaat dan weer uitlopen, de vogels zingen dan weer volop. De temperatuur gaat weer omhoog. Een periode vol beloftes. 

zondag 17 februari 2013

Het speelgoed van mijn vader

Van mijn vader is speelgoed bewaard gebleven. Wel niet veel, maar toch.....


Zijn tol, die heeft nu een plaatsje in de tollen-verzameling. 
Het wagentje, dat was hem erg dierbaar. Dat stond altijd buiten ons bereik, toen mijn zusje en ik nog klein waren, gelukkig maar. Nu heeft het bij mij een ere-plaatsje, ook op een kast. Want we hebben katten en dan weet je nooit. Hij heeft dit wagentje van zijn overgrootvader gekregen, die daar als kind mee speelde. Pieter Goemans werd geboren in 1830. 
De wielen zijn niet origineel, deze heeft mijn vader er later bij gemaakt.





Verder zijn er nog vier bouwdozen, Ankers Steinbaukasten. Daar heb ik als kind wel veel mee gespeeld, wel alleen onder zijn toezicht. Zodat ze nu nog wel compleet en heel zijn.





De klussen van Bob

Wat te doen met de plaat hout die voor het raam heeft gezeten? Het ding is 1x2 meter. Wat kan daar voor nuttigs mee? Al jaren stond in de schuur een hoge tafel. Die is ooit gebruikt als werktafel bij de "de Porceleyne Fles", de aardewerk fabriek in Delft.  Het ding was hoog en groot, zonder goed blad. Dus Bob heeft de plaat van het raam gebruikt om een blad te maken voor op dat onderstel.






Nu nog schilderen en we hebben een prachtige tafel met een blad van 1.60 x 0.60m.
Ook heb ik al een plek in gedachte namelijk de grote overloop die we het atelier noemen. Er is daar niet zoveel licht want het dakraam moet er nog steeds geplaatst worden, (alweer een klus voor Bob). Het is niet in gebruik als atelier, maar er staat een schilders-ezel, vandaar die naam.
Dus met de twee lampen er op zal dat wel aardig worden. De lampen zijn ook alweer een leuke klus voor Bob. Want er moeten wel nieuwe fittingen en draad in. De lampvoeten zijn erg oud, ik verwijder dan meteen het oude draad en de fitting. Veiligheid is belangrijk. De kapjes heb ik een keer op een rommelmarkt gekocht. 


Samen met Timo is Bob zaterdag weer verder gegaan met de boekenzolder. De elektra werd aangelegd. Het is nog niet klaar, maar ik heb ook nog geen leuke lamp kunnen vinden. Dus het zal voorlopig wel een fitting met peertje worden, Als er maar licht komt.





Ter geruststelling: er staat nog geen spanning op die losse draden. Volgende zaterdag gaan ze weer verder. 

donderdag 14 februari 2013

Een leuk filmpje, katten en ijsregen


Een leuk filmpje over een breiende vrouw.





Zelfs onze Mouse heeft het filmpje nu al een paar keer met veel interesse bekeken. Ze kijk het helemaal uit. Bij simpele beelden op de TV is ze zeer geïnteresseerd. Ze snapt het niet  goed en wil de beelden graag pakken en is teleur gesteld als dat niet gaat.






Onze Buster is niet zo actief. Zeker met dit slechte weer zoekt hij een goede en warme slaapplek.
En die heeft hij gevonden op een kist met een schapenvacht en vlak bij de verwarming. En als ik de gordijnen er ook nog eens er omheen sluit is hij erg gelukkig. 




Buster heeft het gauw koud omdat hij een dunne vacht heeft. Soms heeft hij ijskoude pootjes en is helemaal verkleumd. Zijn zusje Mouse is beter af met een dikke dubbele vacht. Als hij het zo erg koud heeft wil zij hem wel opwarmen, door boven op hem te gaan liggen.





Het is vandaag ook erg koud. Door de ijsregen hebben onze ramen "matglas". De regen is op de ramen bevroren. 




woensdag 13 februari 2013

De jurk van mijn moeder

Niet alleen een jurk uit mijn jeugd is bewaard gebleven, maar ook een jurk van mijn moeder.
Ze is geboren in 1911. De jurk is dus ruim 100 jaar oud. Ik vermoed dat ze die op 1-jarige leeftijd heeft gedragen. Misschien is hij wel door mijn grootmoeder gemaakt, die was coupeuse.






De jurk is aan de binnenkant mooi afgewerkt met een bandje langs het armsgat en bij de manchetten. Het pasje is gevoerd. De jurk is wel op een naaimachine gemaakt. Tegen het rafelen zijn de naden afgewerkt. 




Maar niet alleen dit jurkje is bewaard gebleven, maar ook een hoedje uit haar kindertijd



Het moet ooit donkerblauw zijn geweest, maar is door de tand des tijds grijsblauw geworden.

Verder zijn er nog drie foto's van haar babytijd. Daar kwam dan speciaal een fotograaf voor aan huis. 
En uiteraard is de kinderstoel er nog, waarin ook zij heeft gezeten. Het is een stabiele stoel, dankzij de vijf poten. In de stoof kan een test geplaatst worden, om de voeten van het kind warm te houden. Of dat bij haar ook nog gebeurde weet ik niet. 




Mijn moeder met haar oudere zusjes